BULDOG KONTYNENTALNY – STANDARD RASY z dn. 12.11.2014 r.
FCI – rasa nieuznana, standard No. 993
Kraj pochodzenia: SZWAJCARIA
Przeznaczenie : pies rodzinny i towarzyszący
Klasyfikacja FCI: Grupa 2 Pinczery, Sznaucery, Molosy, szwajcarskie psy pasterskie i rasy pozostałe
Sekcja 2 Molosy i inne nie podlegające próbom pracy
Celem pracy nad nowa rasą było i jest wyhodowanie średniej wielkości buldoga spełniającego wszystkie wymogi zdrowego psa przy utrzymaniu cech charakteru buldoga angielskiego.
Tworzenie rasy odbywało się ściśle przy współpracy oraz pod patronatem SKG ( Schweizerische Kynologische Gesellschaft) Pierwsze krzyżowania pomiędzy buldogiem angielskim oraz buldogiem staro angielskim (Old English Bulldog) było bardzo obiecujące ale wkrótce się okazało, że cechy buldoga angielskiego zbyt mocno pojawiają się w nowej rasie.
Aby wyraźnie odróżnić od siebie oba typy psów nadano nowej rasie nazwę: Continental Bulldog – buldog kontynentalny, i w porozumieniu z przedstawicielami komisji naukowej oraz komisji ds. standardów FCI rozpoczęto prace nad rozwojem rasy jako główne wytyczne przyjmując stworzenie średniej wielkości psa rodzinnego w typie molosa bez obciążeń zdrowotnych. Dwudziestoletnia praca hodowlana doprowadziła do umocnienia się tych cech buldoga kontynentalnego, co pozwala mu zdobywać coraz szerszą grupę miłośników i zwolenników.

WRAŻENIE OGÓLNE:
Krótkowłosy, atletycznie zbudowany, średniej wielkości pies w typie buldoga. Pomimo silnej sylwetki ruchliwy i wytrzymały, przy intensywnym i żwawym kłusie i galopie wydolny oddechowo.
Wysokość w kłębie 40-46 cm, masa ciała pomiędzy 20-30 kg – pożądana średnia wielkość.
Dymorfizm płciowy wyraźnie zaznaczony.
NAJWAŻNIEJSZE PROPORCJE:
Wysokość w kłębie : głębokości klatki piersiowej – 2:1
Wysokość w kłębie : długości ciała – 1 : 1,2
Wysokość w kłębie : długości od kłębu do nasady ogona – 1:1
Powyższe proporcje należy rozumieć jako wytyczne, decydujące jest zawsze wrażenie ogólne psa a typ buldoga musi być zachowany.

ZACHOWANIE I TEMPERAMENT:
Pewny siebie, uważny, przyjazny, aktywny, nigdy agresywny ani bojaźliwy.

GŁOWA:
Obwód głowy mierzony przed uszami może przekraczać wymiar wysokości w kłębie nie więcej niż 15 %. Oglądana z przodu bliska kwadratowej z lekko uwypuklonymi łukami jarzmowymi.
Czoło płaskie do lekko wypukłego, zmarszczki na czole słabo wyrażone. Od stopu biegnąca szeroka raczej płytka bruzda czołowa kończąca się na środku czaszki.
Stop wyraźnie zaznaczony bez wyraźnego wcięcia.

TRZEWIOCZASZKA:
Nos: Lusterko nosa szerokie z wyraźnie zaznaczoną bruzdą. Otwory nosa duże, szeroko otwarte. Nos zawsze całkowicie czarny.
Kufa: Szeroka, oglądana z przodu bliska kwadratowej. Grzbiet nosa płaski, równy nie opadający i nie unoszący się. Długość kufy do długości głowy – 1:3 z tolerancją 1:4. Nie za grube zmarszczki po obu stronach grzbietu nosa. Fałda biegnąca od wewnętrznego kącika oka do kąta warg nie może być mocno wyrażona. Żuchwa i podbródek szeroki i skośny. Przy zamkniętym pysku ani zęby ani język nie mogą być widoczne. Wyraźny podbródek, oglądany z przodu nie jest przykryty górnymi wargami.
Fafle grube, dobrze pigmentowane, przylegające , całkowicie przykrywające krawędź dolnej szczęki.
Zgryz i zęby: Przodozgryz. Ustawienie zębów w dolnej i górnej szczęce proste i równoległe. Zęby mocne, dobrze osadzone. 6 dobrze rozwiniętych, regularnie osadzonych siekaczy pomiędzy szeroko rozstawionymi kłami. Brak PM1 dopuszczalny. Brak M3 nie zwraca uwagi. Pożądane pełne uzębienie
Policzki: nieznacznie zaokrąglone, dobrze i mocno wypełnione.
Oczy: okrągłe, skierowane do przodu, szeroko rozstawione, ani wklęsłe ani wyłupiaste, osadzone na wysokości stopu w lini prostej względem bruzdy czołowej. U psa patrzącego do przodu niewidoczna twardówka. Tęczówka ciemnobrązowa. Dobrze przylegające, intensywnie pigmentowane obie powieki.
Uszy: wysoko osadzone, małe i cienkie. Osadzenie uszu wraz z górną linią czaszki tworzy linię prostą.
Noszenie ucha: płatek róży lub jako ucho-guzik.
Płatek róży- płatek ucha odwinięty do tyłu i swobodnie zwisający, częściowo widoczne wnętrze małżowiny.
Ucho guzikowe: przy napiętej uwadze psa płatek ucha opadający do przodu tak że czubek ucha znajduje się na wysokości zewnętrznego kącika oka. W stanie relaksu uszy położone są po obu stronach głowy. Wszystkie inne kształty ucha są traktowane jako wady.
SZYJA: krótka i mocna ale nie sprawiająca wrażenia , że głowa osadzona jest bezpośrednio na barkach. Dobrze wysklepiona linia karku. Niewielkie fałdy skórne w okolicach gardła dozwolone
TUŁÓW: Kłąb leży nieznacznie wyżej niż lędźwie. Stosunek długości korpusu do wysokości w kłębie 1,2 : 1
Górna linia: grzbiet krótki i mocny, możliwie prosty. Długość grzbietu od szyi do nasady ogona odpowiada wysokości w kłębie.
Lędźwie: oglądane z góry są tylko nieznacznie węższe niż klatka piersiowa. Zad lekko opadający.
Klatka piersiowa: głębokość klatki piersiowej osiąga wysokość łokcia, idealnie gdy jest równa połowie wysokości w kłębie. Klatka piersiowa pojemna, dobrze zbudowana, zwężająca się doogonowo, żebra łukowato wysklepione.
Dolna linia: umiarkowanie podciągnięta.
OGON:
Możliwie nisko osadzony, silny, gruby u nasady stopniowo zwężający się. Równomiernie owłosiony bez fałd i prążków. W idealnej długości osiąga staw skokowy. Prosty lub lekko łukowaty.W spokoju zwisający swobodnie, w ruchu uniesiony ale nie powyżej linii grzbietu. Nie powinien zawijać się nad grzbietem. Krótki i /lub zdeformowany ogon jest wadą
KOŃCZYNY:
Kończyny przednie: oglądane z przodu proste i mocne
Łopatki: szerokie, ukośne i dobrze umięśnione. Dobrze przylegające do klatki piersiowej
Łokcie przylegające do ciała. Śródręcze krótkie i mocne, oglądane z boku tylko lekko pochyłe.
Łapy wypukłe, zamknięte, z krótkimi pazurami. Skierowane do przodu, ani na zewnątrz ani do środka
Kończymy tylne o mocnej kości i dobrze umięśnione. Oglądane z tyłu – równoległe.
Dobrze kątowane stawy kolanowe, skierowane do przodu, nie na zewnątrz.
Tylne łapy mocne, wypukłe, zwarte o krótkich paznokciach. Pożądane pazury w ciemnym kolorze.
RUCH:
Ruch płynny, sprężysty, regularny z dobrym wykrokiem przednich kończyn. Kończyny tylne nie wyprzedzają przednich. Obszerny i zamaszysty kłus.
OKRYWA:
Skóra elastyczna, bez tworzących się fałd na tułowiu i kończynach.
Szata: Włos krótki, gęsty, gładki, przylegający nigdy szorstki. Podszerstek krótki, gęsty i delikatny. Brak podszerstka dopuszczalny.
Umaszczenie: wszystkie kolory w połączeniu z czarnym nosem. Jednomaściste, pręgowane, połączenie z białym, z albo bez czarnej maski. Nie ma określonych białych znaczeń.
Umaszczenie niebieskie jest niepożądane.
WIELKOŚĆ:
PSY : Wysokość w kłębie 42-46 cm
SUKI: Wysokość w kłębie 40-44 cm
Tolerancja u obu płci w górę do 4 cm, w dół 2 cm

WADY:
Każde odstępstwo od podanego powyżej wzorca powinno być traktowane jak wada i ocena powinna być adekwatna do stopnia odchylenia od wzorca.

DROBNE WADY:
Obwód głowy większy od wysokości w kłębie o 10-20 %
Słabo rozwinięte zęby
Zbyt duży przodozgryz
Niewłaściwie noszone ucho – stojące, uniesione, niesymetryczne
Nieznacznie krótszy lub lekko zdeformowany ogon
Słaba gęstość włosa
Wielkość w granicach tolerancji u dobrze zbudowanego psa
Inochód i szuranie, zamiatanie łapami po podłożu

ISTOTNE WADY:
Niebieskie lub jasne oko
Wyraźnie zdeformowany ogon
Obwód głowy w cm przekracza wysokość w kłębie mierzoną w cm więcej niż 20 %
Wyraźne zmarszczki i fałdy skóry powyżej czoła
Zbyt duże zmarszczki na nosie
Stojące uszy

WADY WYKLUCZAJĄCE:
Słyszalne zaburzenia oddychania w spokojnym staniu
Entropium/ektropium
Widoczne siekacze lub kły lub język przy zamkniętym pysku
Zbyt duży przodozgryz
Wyraźnie krzywe szczęki
Brak ogona
Wielkość poza tolerancją
Agresja, lękliwość

Psy musza mieć dwa prawidłowo rozwinięte jądra opuszczone do worka mosznowego.

Psy z wyraźnymi odstępstwami od powyższych oraz z zaburzeniami zachowania są dyskwalifikowane.

(wg. wzorca szwajcarskiego klubu buldoga kontynentalnego)

Tłumaczenie: Monika Kowalska, 2015